काय भानगड असेल असा विचार करतच होतो तेव्हढ्यात जी-मेल वर "बाप्पा wants to chat with you" !!! बाप्पाचा इमेल तर भन्नाटच होता. फक्त 'बाप्पा' @ वगैरे काही नाही! मी चॅट रीक्वेस्ट अक्सेप्ट करणार इतक्यात तिकडुन बाप्पाने  नमस्कार पाठवला, 
बाप्पा: नमस्कार! 
बाप्पाची चॅट रीक्वेस्ट आपोआप नाहीशी झाली. 
मी: राम राम! 
बाप्पा: बरोबर ओळखलस मला. :-) 
स्माइली! 
मी: म्हणजे? 
बाप्पा: हा हा. तुझा 'म्हणजे' अपेक्षितच होता. तुझे प्रतिसाद वाचत असतो मी. 
आता मात्र मला रहावले नाही, मी विचारलंच!
मी: पण मी? 
बाप्पा: अरे बाबा, माझ्यावर अंधश्रद्धा ठेवणारे एकाचे दहा करुन  काय काय पसरवात माझ्या नावाने हे तुला मी का सांगायला हवे?   
मी: तुच तयार केलेले लोक ना हे? 
बाप्पा: अजुन प्रश्नचिन्ह आहेच का? :-) 
मी: शेवटी मी पडलो नास्तिक. :-) 
बाप्पा: अरे, हा माणुस एकच काय तो चुकीचा बनवला रे मी. तुमच्या भाषेत सांगायचं तर डी-बगींग मध्ये गोंधळ झाला अन बर्याच चुका राहुन गेल्या. जे निसर्गाच्या नियमानुसार घडते त्याला चमत्कार म्हणणारी मंडळी तुम्ही, आणि स्वत:च केलेल्या  पराक्रमाला मात्र दगडं फेकुन मारता! 
मी: ??? 
बाप्पा: माणसानेच शोधलेल्या रेल्वेवर 'भुतांनी चालवलेली गाडी' म्हणुन दगड फेकणारे कोण? ओटीसच्या इलीवेटरला काय समजला होतात? तु विसरलास? 
मी: :-)  पण मग तु काही करत का नाहीस? 
बाप्पा: अरे ही मंडळी इतकी आंधळी झाली आहेत की खुद्द मी सांगितलं तरी त्यांचा विश्वास बसणारच नाही.   मुळात देव तोच जो कुणालाही कधीच दिसु शकणार नाही असा रुलच करुन ठेवलाय त्यांनी.खुद्द मी आलो तर लगेच 'फाउल' म्हणुन पुढील सर्व बादच की! 
मी तुझ्याशी खरंच बोललो का ह्यावर तु जरा विचार करशील, माझा शोध घ्यायचा प्रयत्न केलासच, पण हे नक्की काय याचा छडा लावायचा प्रयत्न करशील. या उलट जर मी माझ्याबद्द्ल भ्रामक कल्पना असणार्यांशी बोललो तर एकतर कंप्युटर भुताने झपाटला आहे म्हणतील नाहीतर मठ उघडुन 'सत्यानंद स्वामी'  होउन लोकांना लुबाडतील. 
मी: पण मग हे प्रकरण संपायचे तरी कसे? 
बाप्पा: माणसानेच ह्या कल्पना माणसाच्या मनात घुसवल्या, माणुसच त्या दुर करु शकतो. 
मी:खरंय! अरे पण तु कंप्युटर, चॅट, फोरम्स इथे काय करतोयस? 
बाप्पा: अनादी मी अनंत मी! 
मी: हा हा! 
बाप्पा: असो, आता पळतो, एका तमिळ फोरम वरती जोरदार काथ्याकुट सुरु आहे माझ्या नावाने, जायला हवे!  जाता, जाता ट्वीटरवर माझे 'बाप्पा' हॅँडल आहे, 'फ़ॉलो' करा! 
मी: जरुर! भेटुच! 
दुर कुठुन तरी मला, ' .. डंका बोले दुम दुम, जागो जागो अब तुम' ऐकु यायला लागलं! माझ्या समोर पांढरी चमकादार छोटीसी चौकट दिसत होती. त्यावर इँग्रजीत 'डीसमीस आणि स्नुझ' असं लिहलेलं होतं. मी काहीतरी बटण दाबतोय असं मला जाणवलं. आवाज बंद झाला...
 
 

 
