मला बर्‍याचदा मित्रलोक विचारतात, how's the grad life? मला अमेरिकेत शिक्षणाकरता येउन आता एक वर्ष झालं. उन्हाळ्याची सुटी लागली आणि मला वाटलं बघावं जरा मागे जाउन जरा life कशी आहे ते.
नुकतीच संपलेली Spring semester मला अत्यंत वाईट गेली. प्रचंड काम आणि त्यात ३-४ महीने सतत झालेला allergy चा त्रास. कशाला म्हणजे कशाला वेळ नाही. घरापासुन दुर असल्याच दु:ख जरी असली तरी घरची आठ्वण काढायलाही वेळ नसेल तर ते फारच टोचतं. 'पडु आजारी मौज ही वाटे भारी' हे तेव्हाच जेव्हा आईच्या हाताने तुप-लिंबु-भात खायला मिळतो, आजीचे लाड जेव्हा दस पटीने वाढतात आणि जेव्हा तिच्या मांडीवर डोकं ठेवुन मनसोक्त झोपता येतं. आजारीपणात एकटेपणाची जाणिवच जास्त छळते.
तर अश्या ह्या grad life बद्दल चार ओळि सुचल्या आणि म्हटलं लिहाव्यात. आज मला अशी वाटलेली ही grad life उद्यापण अशीच वाटेल असं काही नाही, पण आज कशी वाटली ते उद्याच्या रहाटगाडग्यात हरवुन गेलं तर किमान त्याची आठवण तरी ही पोस्ट करुन देईल हीच माफक अपेक्षा.
So, you are a grad student:
when your life is reduced to that half an hour between your wake-up and get back to work time
when you are not sure if the stomachache you have is because of the taco you had yesterday or because you haven't had anything since then
when your connection to the outside world is reduced to things like Facebook status messages or twitter.
when your last conversation on phone with folks was same as this one
when you have really forgotten when you last read a book, saw a tv show or read a newspaper with a cup of tea in the morning which you loved you don't remember when
when you create lists of things to do in vacation but fritter it away sleeping
when you are always late to bed but still wake up early without a call from you mom
when you might have to celebrate your birthday by working 24 hours :)
when you think you are behind the world, depressed and the only thing that gives you solace is phdcomic, for you see this indeed is the grad life!
:) :)
